Odessa jest znana wielu barwnymi legendami i niezwykłymi historiami, humorem i utalentowanymi, czujnymi, miotającymi iskry odesytami, Przywozem i plażami, odeskimi podwórkami i żydowskim gadką, dowcipami i anegdotami, Operowym teatrem i Potiоmkinskimi schodami. To miasto, gdzie każdego lata zjeżdżają się turyści i imigranci z wszystkich zakątków Ukrainy i świata, żeby pogrzać się w słonecznych kąpielach na plażach Czarnego, lecz przy czym przejrzystego, czystego morza. Miasto, do którego chce się raczej wrócić, gdzie by nie byliście, gdzie by nie żyły.

Z pierwszego dnia swojego założenia Odessa była i zostaje internacjonalnym miastem. Oprócz Rosjan i Ukraińców, znaczną część ludności składają pochodzące z Bałkan i krajów Zachodniej Europy. Potwierdzenie toż w nazwach rejonów i ulic : Mołdowianka, Francuskie i Włoskie bulwary, ulice Grecka, Bułgarska, Żydowska i Polska.

Otwórzcie i wy dla siebie to miasto, gdzie jednoczy się krzykliwy bazar z statecznym bulwarem, gdzie na pytanie odpowiadają pytaniom, gdzie lubią opowiadać anegdoty i uczą odnosić się do wszystkiego filozoficzny, z uczuciem ironii.

Przejdźcie się po wąskich uliczkach, wdychajcie aromat morza i kwitnącej akacji, pozachwycajcie się sumiastymi świecami kasztanów – słowem, obserwujcie i wchłaniajcie w siebie całe to, co nazywa się Odessą. I wam to obowiązkowo spodoba się!

CO TRZEBA ZROBIĆ W ODESSIE

POZNAĆ DLACZEGO ODESSĘ NAZYWAJĄ MAMĄ

Swego czasu Odessa hojnie przyjmowała gości, które przybyły tu nie tylko z całego Rosyjskiego imperium, ale i z innych krajów. Wiele nie miały dokumentów. A te, kto ich miał, łatwo mogli otrzymać nowe i do tego wybrać dowolne imię. To pozwalało absolutnie każdemu człowiekowi zacząć życie z czystego arkusza. Takim obrazem, Odessa przytuliła wielu, dała im nowe życie, stanęła do nich domem rodzinnym i ratunkiem. Odtąd jej aż stanęli łagodnie nazywać „Odessa – mama”. Dzisiaj, w Odessie przedstawione bardziej 130 narodów i narodowości.

POSPACEROWAĆ PO ODESKIM PORCIE

Miasto Odessa było zbudowane jak handlowy port. Dzięki korzystnemu geograficznemu położeniu, dziś Odessa – jeden z największych portów Czarnomorski-Azowskiego basenu, który jest rozmieszczony na przecięciu handlowych dróg Wschodu i Zachodu, co historycznie złożyło się.

Integralną częścią portu jest latarnia morska „Woroncowskij”, która służy marynarzom już więcej dwóch stuleć. Pierwsza latarnia morska była założona w 1815 roku na przylądku Dużej Fontanny. Zakończył budowę generał-gubernator Mychajło Woroncow. Właśnie w jego zaszczyt była nazwana latarnia morska.

ZNALEŹĆ DOM Z JEDNĄ ŚCIANĄ

Dom z jedną ścianą – najbardziej niezwykły budynek Odessy i ją architektoniczny rodzynek, który skupia koło siebie tłumy turystów cały rok.

Jeśli patrzyć do domu prosto, to on zdaje się zwyczajną prastarą budowlą – z pięknymi kutymi balkonami, oryginalnymi karniszami i sztukatorskim decorumem ściany i mało czym różni się od innych budynków mieszkalnych historycznej części Odessy. Lecz warto odejść trochę w bok i spojrzeć na jego pod pewnym kątem i dom pojawia się w innym wyglądzie – on zdaje się absolutnie płaskim, takim, co niby składa się z jednej frontowej ściany. Taki ciekawy wizualny efekt osiąga się kosztem niezwykłej architektury budowli. On nie ma tylnej ściany, a boczne domykają do głównego frontu pod ostrym kątem, dzięki czemu budowa ma trójkątną formę. Zza tej właściwości dom i otrzymał swoje przezwisko – Płaski. Z tego powodu budowę nierzadko obdarzają mistycznymi właściwościami i nazywają domem Wiedźmy.

POLICZYĆ SZCZEBLE POTIOMKINSKICH SCHODÓW

Potiomkinskie schody wchodzą w dziesiątkę najpiękniejszych schodów Europy. Otrzymały swoją nazwę dziękując reżyserowi Ejzensztejnowi. Zdjął wstążkę «Pancernik Potiomkin» i włączył tam słynne schody dziękując czemu i pojawiła się nazwa.

Na dzisiejszy dzień schody składają się z 192 stopni (początkowo ich było równe dwieście, ale przy rozszerzaniu portu ośmioma stopniem byli stracone) i dziesiątka przelotów. Długość Potiemkinskich schodów zestawia 142 metry, oni stworzone perspektywicznie – ich podstawa (szerokość 21,7 metrów) o wiele szerszy od górnej części (12,5 metrów), zza czego przy spojrzeniu z góry schodów powstaje wrażenie jednakowej szerokości po całej ich długości. Parapiety schodów wydają się równoległe i widoczne tylko place (oprócz górnego marsza). Przy spojrzeniu z dołu schodów wydają się o wiele dłużej i widziany lisz nieprzerwana kaskada stopni.

SPRAWDZIĆ, CZY NA SAMEJ SPRAWIE HUŚTA SIĘ TIOSZCZIN MOST

Tieszczin most jest zmniejszoną kopią mostu wielkiej księżnej Charlotte w Luksemburgu, zbudowanego w 1965 roku. Pierwsza oficjalna nazwa Tieszczinogo mostu – Komsomolski. Z czasem jego nazwały Kapitańskim. W nasz czas ani ta, ani inna nazwa nigdzie nie figurują.

Po tym moście jakoby chodził w 70 – je lata z wizytą do teściowej jeden z tamtych kierowników regionu Michaił Sinica, który już bardzo kochał tieszcziny bliny. A żyły teściowa i zięć jakoby na różnych alejach, i chodzić okręgową drogą po moście Sabaniejewemu jemu nie podobało się. Tak i powstała przy Sinice idea urządzenia kosztownego prostego dla pieszych mostu, praktycznie nie mającego żadnego komunikacyjnego znaczenia dla miasta.

Jeszcze jedna historia powiązana z właściwością mostu. W siłę jego konstrukcji on wrażliwie kołysze się z wiatrem. Jeśli prosto zatrzyma się i przysłuchać się, to można odczuć jak płótno mostu «spaceruje» pod nogami. A jeżeli poskakać synchronicznie we dwójkę czy we trójkę, to kołysania niemożliwie nie odczuć. Mówią, że taka tradycja jest u studentów-fizyków, kołysać most na dzień fizyka.

ODWIEDZIĆ ZAKĄTEK STAREJ ODESSY

Mini-muzeum pod gołym niebem, który może opowiedzieć niewiele o historii miasta. To miejsce, gdzie zebrane pewne ciekawe eksponaty: oryginalnej formy altana, garbaty mostek z ażurową kratą, rzeźbiarskie ozdoby, gryf żelaznego artystycznego odlewania, studnia środka 19 wieki. To – ulubione miejsce dla fotografowania nowożeńców.

ZOBACZYĆ POMNIK OWOCOWI, KTÓRY URATUWAŁ ODESSĘ

Pomnik Pomarańczy – to nie prosto monument, poświęcony południowemu owocowi, a monument zbiorczy dla uczczenia owocu, co dosłownie uratował Odessę. Był ustalony w 2004 roku i jest spiżową kompozycją. Składa się z samej pomarańczy, z jednej strony którego zdjęta skórka i wyjęte cząstki. Na ich miejscu znajduje się figura Pawła І. oprócz tego, na pomarańczy zobaczycie najsłynniejsze budynki Odessy – Operowy teatr, Spaso-Prieobrażenskij sobór, kolumnadę Woroncowskogo pałacu. A sama pomarańcza zaprzęgnięta do trójki koni.

ZŁOWIĆ Wi-Fi U POMNIKA STEV JOBS

Inicjatorami urządzenia pomnika Stev Jobs w Odessie wystąpili studenci i rektorat Państwowej akademii technicznego regulowania jakością. Miejscem dla urządzenia było wybrane terytorium przed fasadą studenckiego internatu Akademii na ulicy Nowoselskiego. Pomnik był uroczyście otwarty 5 października 2012 roku, w pierwszą rocznicę od dnia śmierci Jobsa. W samą rzeźbę wmontowany bezpłatny Wi-Fi.

POZNAĆ KTO NA SAMEJ SPRAWIE WYNALAZŁ PIERWSZĄ W ŚWIECIE KAMERĘ FILMOWĄ

Przyjęto uważać, że data urodzenia kina dobrze jest znana – 1895 rok. Właśnie tego roku odbyły się dwa głównych w historii „Dziesiątej muzy” wydarzenia: 13 lutego bracia Louis i Auguste Lumière po raz pierwszy oficjalnie ogłosili o wynalazku kamery filmowej i otrzymali na ją patent, a 28 grudnia oni spłatali pierwszy w świecie płatny publiczny seans filmowy w suterenie paryskiego „Grahn kawiarni”, rozmieszczonej na bulwarze Kapucynów. Mniej znany, że ukraiński wynalazca Iosif Timczenko, mechanik Odeskiego uniwersytetu, stworzył kamerę filmową własnej konstrukcji dwoma latami przedtem – jeszcze w 1893 roku. A 9 stycznia 1894 roku na szóstych obradach sekcji fizyki IX zjazdu rosyjskich przyrodników i lekarzy w Moskwie kamera filmowa I.Timczenko była po raz pierwszy przedstawiona publiczności – zdziwieni widzowie zobaczyli na ekranie kawalerzystów, co skacze, i oszczepników. Przez dwa dni, 11 stycznia 1894 roku, był opublikowany protokół tych, bez przesady, historycznych obrad, co odnotowało sam fakt i datę publicznej demonstracji pierwszego w historii filmu…

Sekrety produkcji filmowej : od narodzin idei filmu do wcielenia jej na ekranie, można otworzyć dla się w unikalnym i jedynym na terytorium Ukrainy Muzeum kina przy Odeskiej wytwórni filmowej. Przedstawione i dobrze zachowane odeskie eksponaty, które prawie nie mają nigdzie dostojnych analogów.

POZNAĆ LEGENDY ODESKICH KATAKUMB

Odeskie katakumby – fenomen owiany przez mnóstwom zagadek i legend. To podziemne wejścia różnego pochodzenia i przeznaczenia. Dużą część Odeskich katakumb zestawiają stare szyb-kamieniołom (~ 95%) z których zdobywali kamień do budownictwa miasta. Także do Odeskim katakumbom zanoszą drenażowe tunele, «miny» – stare piwnice różnego przeznaczenia, wojskowy zasobniki, wszelki tajemnicze podziemne wejścia i prawdziwe naturalne jaskinie. Zorientować się w splocie podziemnych jam różnego pochodzenia, skomplikowanie czasami nawet samym mieszkańcom Odessy. Podziemia zachowują w sobie ciekawe ślady dawnych epok życia miasta. Tak i samo znajdowanie w katakumbach niesie nie zapominane wrażenia.
Lączna długość Odeskich katakumb zestawia 2500 kilometrów. Długość ta bliska do rzeczywistej, jednak nie potwierdzona przez kartograficznym materiałom. Badania po złożeniu map Odeskich katakumb odbywają się i po dzisiejszy dzień.

ODWIEDZIĆ ODESKI TEATR OPERY I BALETU

Po rankingu czasopisma „Forbs” budowla Odeskiego narodowego teatru opery i baletu jest włączona do listy 11 bardzo ciekawych instrukcji Wschodniej Europy (2008). W spisie – to jedyny teatr. Majestatem i luksusem poraża wnętrze teatru. Detale w stylu barokowym przenoszą nas do dziwnego świata, skierowany na stworzenie „duchownej ekstazy”, jak wiernie zauważone w jednem z artykułów o teatrze. Szczodrze pozłocona sztukateria, wspaniała rzeźba, mnóstwo luster – wsio stara się wyrwać człowieka z pospolitości i zanurzyć w czarującym świecie muzyki i teatru.

POPŁYWAĆ Z DELFINAMI

Delfinoterapia uznana w wsiom świecie nie specyficzna metoda intensyfikacji ochronnych sił organizmu u ludzi różnego wieku. On oparty na psychologicznym efekcie współdziałania człowieka z egzotycznymi zwierzętami w niezwykłej dla człowieku środzie i fizjoterapeutycznym efekcie hydrolokacji, który urzeczywistniają te zwierzęta. Delfinoterapia znana metoda, która jest stosowana w praktyce po całym świecie. Poznać o wszystkich jego przewagach można w kulturalno-zdrowotnym kompleksie «Nemo», który składa się z hotelu, restauracji, plażowego kompleksu, oceanarium, centrum delfinoterapii i, oczywiście, delfinarium.

SPRÓBOWAĆ ODESKĄ KUCHNIĘ

Odeska kuchnia pikantna i kolorystyczna. W niej jest swój rodzynek i swoje ziarnko pieprzu! Wchłonąwszy u sibie lepsze kulinarne tradycje przedstawicieli narodów różnych krajów z wszystkich końców świata, odeska kuchnia przedstawia jaskrawą paletę samoistnych kultur i smaków. Po grecku aromatne, po bołgarski ostre, po francusku wytworne i po włosku sytne potrawy odeskiej kuchni – to malutkie kulinarne arcydzieła, ozdoba stołu i chluba każdej odeskiej rodziny!

W dowolnej odeskiej potrawie odczuwa się naturalny smak produktów i dotrzymuje się bilans, sprawdzony latami. A najpopularniejsze przepisy są założone na produktach, które odeska rodzina może dziennie nabyć na Przywozie. Czarne morze daje odesytom rybę i owoce morza, ciepły klimat – dużą ilość soczystych jarzyn i owoców, urodzajna ziemia daje bogate urodzaje zbożowych. A jeszcze tu rośnie doskonałe winogrono, z którego wychodzą wytworne wina.

ZDEGUSTOWAĆ LOKALNE WINA

Większość winnych gospodarstw jest wyniesiona za granice miasta – do Odeskiego regionu. Wiele winnic regionu są rozmieszczone na jednej szerokości z z Wielkimi winiarskimi regionami Bordeaux i Burgundia. W innych krajach świata na tej szerokości wytwórcy win tworzą Wielkie wina.
Wina i mocne winogronowe napoje Odeskiego regionu słynne daleko poza granicami Ukrainy i zyskują nagrody w prestiżowych międzynarodowych degustacyjnych konkursach.

ZAGLĄDAĆ DO ODESKICH PODWÓREK

Piękność Odessa bogata w osobliwości. Goście miasta spieszą zobaczyć Odeski Operowy, Przywóz i Dieribasowskuju, przejść się po Nadmorskiej Alei i zejść po Potiemkinskom schodom. To fasada Odessy ale serce Odessy znajdują się nie tu. Serce Odessy żyje w starych odeskich podwóreczkach, opasanych nieskończonymi balkonami, gdzie rozkoszują się na słońce wszechobecne koty i pluszcze się na wiatrowi świeżowypraćona bielizna. Do żalu z powodu, teraz wszyscy to stopniowe znika. Przedtem na niewielkim piątaku podwórza rozmieszczało się i boisko, i pralnia, i kuchnia, i jadalnia prosto nieba, i klub za interesami. Tu ścierały i przygotowywały, wychowywały dzieci, omawiali ostatnie nowiny i urządzały wspólne stołu świątecznego w święta. Teraz zaś z podwórzy znika natka, co wypiera się asfaltem, a także stoły i ławeczki. Samochody mieszkańców coraz więcej i więcej zajmują wolny obszar, i zapach benzyny nieodwracalny wypiera zapach kwiatów i farszerowanej ryby…

POSIEDZIEĆ NA DWUNASTYM KRZEŚLE

Gdzie zaś jeszcze możecie posiedzieć na dwunastym krześle z kompletu madam Pietuchowoj?
Prosto na Dieribasowskoj ulicy znajduje się pomnik ostatniemu, dwunastemu krzesłu z jednoimiennej powieści Ilfa i Pietrowa.
Roman odesytów Ilfa i Pietrowa „12 krzeseł” był ekranizowany bardziej osiemnastu raz, w tej liczbie w Polsce, na Kubie, w Iranie, Szwecji, Brazylii i nawet w Trzecim Reichu. Sama powieść była napisana w 1928 roku, a pierwszą ekranizację otrzymała już w 1933 roku kiedy wypuścili film pod tym samym tytułem produkcji Polski i Czechosłowacji.
Prawie wszystkie ekranizacje były adaptowane pod miejscowe realia: Brazylijczycy zrobili Ostapa Bendera dziewczyną – tancerką w variétés, Amerykanie – trenerem po pchłowych biegach, gdzieś wszystko w ogóle skończyło się cheppi-endom, a krzeseł było 5 albo nawet 13…

PRZEJECHAĆ SIĘ NA JEDNYM Z NAJBARDZIEJ ZNANYCH KÓŁ OGLĄDANIA EUROPY

Koło oglądania było otwarte w 2011 roku w parku imienia Szewczenka. Tamże znajduje się kompleks atrakcji. A kiedy będziesz rozkoszowały się atrakcjami, można pospacerować w parku, który jest rozmieszczony wzdłuż morza.
Koło przeglądu weszło do spisu najznanych kół przeglądu Europy, ono jest najwyższe w Ukrainie i jedną z głównych osobliwości w Odessie. Goście i mieszkańcy Odessy mają unikalną możliwość otrzymać nieodżałowane wrażenia, zobaczyć całą piękność miasta z wysokości ptasiego polotu!

SPOTKAĆ ŚWITANIE W ARKADII

Arkadia – Mekka nocnego klubowego życia Ukrainy.
Klubowe życie Odessy da forę większości dużych miast Ukrainy. A latem Odessa ustępuje, najwyżej, hiszpańskiej Ibizie. Liczne duże i znane nocne kluby, popularne nie tylko u odesytów i gości miasta, ale i na całym świecie, przyciągają tu tysiące wczasowiczy w ciągu całego lata.
Arkadia i ulice, co otacza jej, obfitują licznymi rozrywkowymi atrakcjami. Cały rejon jest napełnony natką i pełny jaskrawych kolorów i wrażeń.

POZNAĆ O TOM, JAKI ŚLAD ZOSTAWILI POLACY W HISTORII MIASTA

Polacy zawsze zestawiali ważną i znaczną część ludności Odessy. Jeszcze w dawne czasy, kiedy Odessy nie było a byli różnymi faktoriami i osiedlania w Dzikim Stepie, tu były przodującymi stanowiskami Rieczpospolitoj. Znana wersja, wzmocniona przez polskie pisemne źródła, co właśnie Rieczpospolita wpłaciła znaczny wkład w podstawę osiedlania Koczubiej. Pierwsze Polacy zjawili się dosłownie z pierwszych dni powstania Odessy. To byli ziemianami i właścicielami ziemskimi, którzy naraz oszacowali wagę geograficznej sytuacji Odessy jak niezamarzającego portu.