m.Odesa, plac Prywokzalna, 2
ROZKŁAD WYSYŁANIA POCIĄGÓW Z POLSKI W UKRAINU I ODESU
Swoje marzenie – zbudować w Odessa kolej, hrabia Woroncow nie zdążył urzeczywistnić. I tylko w 1863 roku w Petersburgu postanowili przeprowadzić z Odessy w Bałt kolej na publiczne środki krajowe. Dla kierowania pracami przysłali barona Ungiern-Sztiernbierga, poleciwszy kierownictwo ogólne gubernatorowi okręgu – generał-adiutantowi P.Je. Kocebu.
4 maja 1863 roku odbyła się uroczysta zakładka Odiessko-Parkanskoj kolei, następnie zaczęło się urządzenie linii od Oddzielnej do Bałt. Kolejowego dworca w ten czas jeszcze nie było, i pasażerów z miasta dostarczali do stacje Towarowa specjalnym pociągiem, podobnym do parowego tramwaju.
Lisz latem 1880 roku Społeczeństwo południowo-zachodnich kolei wzniosło kolejowy dworzec (architekt A.O. Bernardaccy, projekt petersburskiego architekta W.A. Szretera).
4 maja 1863 roku odbyła się uroczysta zakładka Odiessko-Parkanskoj kolei, następnie zaczęło się urządzenie linii od Oddzielnej do Bałt. Kolejowego dworca w ten czas jeszcze nie było, i pasażerów z miasta dostarczali do stacje Towarowa specjalnym pociągiem, podobnym do parowego tramwaju.
Lisz latem 1880 roku Społeczeństwo południowo-zachodnich kolei wzniosło kolejowy dworzec (architekt A.O. Bernardaccy, projekt petersburskiego architekta W.A. Szretera).
Stary dworzec był «karłowaty». Został zbudowany w 1884 roku po projekcie W.A. Szretera. Ctroił go Bernardaccy, który c 1856 – 1858 r. wykonywał obowiązki miejskiego architekta i pracował jako architekt przy Noworosyjsk uniwersytecie. Stworzony był w neoklasycznym stylu, do «ślepego» schematowi rozmieszczenia objętości w końcu peronów. Od Puszkinowskiej byli wchody do pasażerów I i II klas, a III-j klasa posiadała wejście od strony do siana placu. Teraz tych klas nie stanęło, ale do I i II-go żreć f. śr. i z przedziałami wagony, a dla III-go istnieją ogólne. Na plac wychodziły trzy łuki głównej fasady w obramowaniu kolumn doryckiego nakazu. Został na zawsze nieurzeczywistnionym oszklony (kryształowy) przystań pływająca nad peronami i odrębny pawilon dla rodziny carskiej.
Nowy, teraz działający kolejowy dworzec zbudowany w 1952 roku po projekcie A.M. Czuprina w zamian zburzonego w ostatnie dni faszystowskiej okupacji Odessy w 1944 roku. Budynek dworca powtarza ogólnie rzecz biorąc stary dworzec, pokrzyżowany przez wojnę.
W nasz czas, kolejowy dworzec – duży transportowy węzeł, łączący miasto z regionami kraju i bliską i odległą zagranicą. Dzisiaj od peronów udaje się i przyjmuje się do 70 par pociągów podmiejskiej, miejscowej i odległej wiadomości.
