Miejscowość, gdzie powstawała Odessa, rozkroiły kilka dużych belek: Wodną (gdzie, właściwie, i ulica Bałkowskaja), Wojskową (schodzi w dół od Deribasowskoj po Gawannoj i Wojskowemu zejściu) i dużą Kwarantannową, taką, co schodzi do portu. Toż mostów w mieście było dużo.
Zapewne, pierwszym dużym mostem w Odessie był drewniany most przez Kwarantannową belkę. W zbiorze „Odessa. 1794-1894” o nim krótko wspomina się : „Przez Kwarantannową belkę od dawna istniał drewniany most dla połączenia miasta z twierdzą”. O czasie budowy mostu dowiadujemy się z meldunku architekta F.Frapołli od 25.05.1809 roku: „…co buduje się pod moim nadzorem na belce do twierdzy most obecnie jest absolutnie skończony”. Ulice nazw wtedy jeszcze nie miały, ta i most, prawdopodobnie, był jedyny. Przed nasze dni nie zachował się.
Drugim w chronologicznej kolejności był zbudowany most również po Chersoniowi trakcie przez Wojskową belkę (w miejscu przecięcia współczesnych Łanżeronowskoj i Gawannoj ulic). Przed nasze dni nie zachował się.
Trzecim w tejże kolejności budował się kamienny most na Dieribasowskoj ulicy, na przecięciu z współczesną Gawanną ulicą.
Z istniejących mostów przez Kwarantannową belkę zachowały się trzy z połową: Stroganowski wzdłuż Greckiej ulicy, Kocebu ulicą Bunina (Policyjnej), Nowikowa ulicą Żukowskiego i półmost Sikarda wzdłuż Żydowskiej ulicy. Przez drugą belkę na plateau starej Odessy – Wojskową, rozkroiła miasto w jego centrum, również jest potrzebny był most dla związku między Południowym (Wojskowym) i Północnym (Greckim) forsztatami, nadmorskimi rejonami tych części miasta, w jednym z których rozmieszczały się „urzędowe miejsca” – instytucje administracji miasta, w innym – miejsca zamieszkiwania urzędników różnej rangi. Z rozmieszczeniem na Nadmorskim bulwarze kancelarii Woroncowа, podsadzką budowl urzędowych miejsc i giełdy, potrzeba w moście stała się oczywistą.
Były w Odessie przynajmniej jeszcze jedenaście municypalnych mostów, o istnieniu których w przeszłości teraz mało kto zna. Wszyscy oni mieli ogólne przepisanie – były przewrócone przez rów drugiej cechy porto franca, który opasuje miasto od Chersoniu zejścia, obok Starego cmentarza do Łanżeronа. To były niewielkie, lecz kapitalnie zbudowane kamienne mosty z parapetami, zdolne wytrwać przejazd po nich dowolnego ciężarowego transportu tego czasu. Mosty te istniały do końca siedemdziesiątych lat 19 stulecia.
